Lit a zdrowie mózgu – przełomowe badanie nad profilaktyką i leczeniem choroby Alzheimera
Spis treści
Choroba Alzheimera stanowi jedno z największych wyzwań zdrowotnych XXI wieku. Starzejące się społeczeństwa na całym świecie obserwują rosnącą liczbę przypadków tej neurodegeneracyjnej choroby, która prowadzi do stopniowej utraty pamięci, funkcji poznawczych i samodzielności. Dotychczasowe terapie jedynie łagodzą objawy, nie oferując realnej drogi do zahamowania postępu choroby. Jednak najnowsze badania prowadzone przez zespoły naukowe z Harvardu i opublikowane prestiżowym piśmie naukowym Nature rzucają nowe światło na lit, który jest znanym od lat środkiem farmakologicznym, jako potencjalny przełom w leczeniu Alzheimera.
Lit w centrum badań nad neurodegeneracją
Lit, stosowany od dziesięcioleci głównie w leczeniu zaburzeń afektywnych dwubiegunowych, zyskał w ostatnich latach status substancji o szerokim spektrum działania neuroprotekcyjnego [1].
W badaniach opublikowanych w Nature zauważono, że suplementacja niskimi dawkami litu może przyczyniać się do odwrócenia zaburzeń pamięci u myszy, u których występowały objawy odpowiadające chorobie Alzheimera. To odkrycie ma istotne znaczenie również dla badań nad terapią u ludzi, gdzie obserwuje się podobne mechanizmy biochemiczne.
Mechanizmy działania litu w kontekście Alzheimera
Z punktu widzenia biologii molekularnej lit wpływa na wiele procesów istotnych dla zdrowia neuronów.
Według badań naukowych jego działanie obejmuje:
- redukcję patologicznej fosforylacji białka tau,
- ograniczenie odkładania się amyloidu beta w mózgu,
- wspieranie neurogenezy,
- zachowanie integralności mitochondrialnej.
Te mechanizmy mogą przeciwdziałać neurodegeneracji oraz spowalniać postęp choroby Alzheimera, co otwiera nowe kierunki dla terapii przyczynowej [2].
Badania kliniczne i obserwacyjne – co już wiadomo?
Zespół z Harvardu, którego wyniki opisał The Washington Post, prowadził przez wiele lat badania nad funkcjonowaniem mózgu osób z łagodnymi zaburzeniami poznawczymi. U pacjentów, którym podawano mikrodozy litu, zaobserwowano zahamowanie pogłębiania się objawów.
Stosowanie małych dawek minimalizowało ryzyko skutków ubocznych. Z kolei w innych badaniach zauważono, że terapia litem może znacząco obniżyć ryzyko wystąpienia choroby Alzheimera [3]. Te dane potwierdzają wcześniejsze obserwacje epidemiologiczne, m.in. z Teksasu, gdzie wyższe stężenie naturalnego litu w wodzie pitnej korelowało z niższą zapadalnością na zaburzenia nastroju i potencjalnie choroby neurodegeneracyjne [4].
Tabela 1: Potencjalne mechanizmy i efekty działania litu w kontekście choroby Alzheimera.
| Obszar działania | Opis mechanizmu | Potwierdzenie naukowe | Potencjalny efekt terapeutyczny |
| Białko tau | Lit ogranicza patologiczne fosforylowanie białka tau, co zmniejsza agregację neurotoksycznych włókien. | Badania Nature (2025) | Spowolnienie degeneracji neuronów i utraty pamięci. |
| Amyloid beta | Hamuje odkładanie się płytek amyloidowych w mózgu. | Eksperymenty na modelach zwierzęcych | Redukcja typowych zmian patologicznych w mózgu. |
| Neurogeneza | Pobudza powstawanie nowych komórek nerwowych i synaps. | Badania kliniczne Harvardu | Wzmocnienie plastyczności mózgu i zdolności uczenia się. |
| Mitochondria | Chroni przed stresem oksydacyjnym i poprawia funkcjonowanie energetyczne komórek. | Frontiers in Pharmacology (2024) | Zwiększenie wydolności i przeżywalności neuronów. |
| Czynniki neurotroficzne (BDNF) | Zwiększa stężenie BDNF, wspierając regenerację neuronów. | NeuroRegeneration Research (2021) | Poprawa komunikacji neuronalnej i pamięci. |
| Profilaktyka populacyjna | Mikrodozy litu w wodzie mogą wpływać na niższy poziom demencji i samobójstw. | Badania epidemiologiczne z Teksasu i Austrii | Możliwe zastosowanie w prewencji chorób neurodegeneracyjnych. |
Potencjał terapeutyczny i neuroprotekcyjny litu – jakie jest w stanie zapewnić korzyści medycynie?
Na podstawie aktualnych danych naukowych lit wykazuje istotne właściwości neuroprotekcyjne [5]. Jedną z nich jest hamowanie apoptozy neuronów, co sprzyja ich dłuższemu przetrwaniu. Zwiększa również poziom neurotrofin, takich jak BDNF (czynnik wzrostu nerwów), oraz chroni przed stresem oksydacyjnym, który odgrywa znaczącą rolę w rozwoju choroby Alzheimera.
Dodatkowo poprawia plastyczność synaptyczną, wspierając procesy uczenia się i zapamiętywania. Lit wpływa też na metabolizm glukozy i funkcjonowanie mitochondriów, co przekłada się na lepszą efektywność energetyczną komórek mózgowych.
Lit – czy będzie to profilaktyka i leczenie przyszłości?
Choć nadal brakuje jednoznacznych wytycznych co do stosowania litu w terapii Alzheimera, wiele wskazuje na to, że jego rola w medycynie wykracza daleko poza leczenie psychiatryczne [6].
Ostatnie badania zachęcają do ponownego zbadania potencjału tej substancji, zwłaszcza w kontekście wczesnej profilaktyki u osób z predyspozycją genetyczną do choroby, jak również leczenia łagodnych zaburzeń poznawczych [7]. Może się także okazać, że lit spowalnia progresję już zdiagnozowanego Alzheimera. Należy jednak zaznaczyć, że lit wymaga precyzyjnego dawkowania i monitorowania stężenia we krwi, co ogranicza możliwość jego stosowania bez nadzoru lekarza [8].
Potencjalne zastosowania litu w prewencji, czyli kilka słów o zdrowiu publicznym
Jednym z najbardziej intrygujących kierunków badań nad litem pozostaje jego potencjalna rola w profilaktyce chorób neurodegeneracyjnych.
Obserwacje epidemiologiczne sugerują, że nawet niewielkie ilości tego pierwiastka w środowisku, na przykład w wodzie pitnej, mogą korzystnie wpływać na funkcje poznawcze populacji [9]. Przykładem jest badanie Blüml z 2013 roku, w którym wykazano korelację między wyższym stężeniem litu w wodzie wodociągowej w Teksasie a niższym wskaźnikiem samobójstw.
Choć nie dotyczyło ono bezpośrednio choroby Alzheimera, wskazuje na możliwe pozytywne efekty długotrwałej, niskodawkowej ekspozycji na lit dla zdrowia psychicznego i neurologicznego.
Na podstawie tych obserwacji część badaczy postuluje rozważenie suplementacji litu na poziomie populacyjnym, zwłaszcza w regionach o podwyższonym ryzyku demencji [10]. Tego rodzaju działania mogłyby być porównywalne do jodowania soli lub fluoryzacji wody, jednak wymagają szczegółowych badań dotyczących bezpieczeństwa i potencjalnych skutków ubocznych.

Wprowadzenie takiej formy profilaktyki mogłoby przynieść największe korzyści grupom szczególnie narażonym, na przykład osobom z obciążeniem rodzinnym lub nosicielom genów zwiększających ryzyko choroby Alzheimera [11].
W obliczu braku skutecznych terapii modyfikujących przebieg choroby Alzheimera, lit jawi się jako substancja o nieoczekiwanym, ale ogromnym potencjale [12]. Jego zdolność do ochrony neuronów i wspierania procesów regeneracyjnych w mózgu czyni go obiecującym kandydatem na lek nowej generacji w neurologii. Dla osób prowadzących firmy, inwestujących w innowacje medyczne lub rozważających zaangażowanie w sektor ochrony zdrowia, temat ten zasługuje na szczególną uwagę.
Obserwacja postępów w tej dziedzinie nie tylko dostarcza wiedzy o potencjalnych możliwościach terapii, ale może również wskazać nowe kierunki rozwoju dla firm biotechnologicznych, startupów medycznych oraz prywatnych inwestorów zainteresowanych rynkiem opieki nad osobami starszymi.
